Πέντε νέοι σολίστ

Η συναυλία θα ξεκινήσει με το Andante spianato και Μεγάλη Πολωνέζα για πιάνο και ορχήστρα, έργο 22 του Frederic Chopin. Αν και ο πολωνικής καταγωγής χορός της “πολωνέζας” ενέπνευσε αρκετούς συνθέτες πριν αλλά και μετά τον Chopin, εκείνος ήταν που συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με το είδος αυτό, αφού καθ’ όλη τη διάρκεια της δημιουργικής του ζωής ο χορός αυτός της πατρίδας του έδινε συχνά το έναυσμα για τη σύνθεση ομώνυμων έργων, εξαιρετικής λεπτότητας, ομορφιάς και ζωντανής χορευτικής διάθεσης. Η Μεγάλη Πολωνέζα σε Μι ύφεση μείζονα για πιάνο και ορχήστρα είναι ένα νεανικό έργο του Chopin, που γράφτηκε στο διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου 1830 και Ιουλίου 1831. Το 1834 ο συνθέτης επέστρεψε στο έργο συμπληρώνοντάς το με ένα εισαγωγικό μέρος για σόλο πιάνο, το Andante spianato. Σολίστ είναι η πιανίστα Νεφέλη Μούσουρα.
Στη συνέχεια θα εκτελεστεί το Κοντσέρτο για βιολί και ορχήστρα, έργο 14 του Samuel Barber. Ο μεγιστάνας της βιομηχανίας σαπουνιών Samuel Fels, ο οποίος είχε υιοθετήσει τον ταλαντούχο νεαρό βιολονίστα Iso Briselli, παρήγγειλε το 1939 στον Barber να γράψει ένα κοντσέρτο για βιολί για το γιο του. Έτσι προέκυψε το Κοντσέρτο αυτό, η επίσημη πρώτη εκτέλεση του οποίου δόθηκε το Φεβρουάριο του 1941 από το διακεκριμένο Αμερικανό βιολονίστα Albert Spalding και με την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας υπό τη διεύθυνση του Eugene Ormandy. Έκτοτε το Κοντσέρτο του Barber καθιερώθηκε δίκαια ως το σημαντικότερο αμερικανικό κοντσέρτο για βιολί. Σολίστ είναι ο βιολονίστας Λεωνίδας Κιοσές.
Κατόπιν ακολουθεί το Κοντσέρτο «του Αρανχουέθ» για κιθάρα και ορχήστρα του Joaquin Rodrigo. Η τύφλωση του Ισπανού Joaquin Rodrigo από διφθερίτιδα σε ηλικία μόλις τριών ετών αποτέλεσε καταλυτικό παράγοντα στη μετέπειτα ενασχόλησή του με τη μουσική. Ο τίτλος του έργου αναφέρεται στο ανάκτορο του Αρανχουέθ στις όχθες του ποταμού Τάγου κοντά στη Μαδρίτη. Από μουσικής άποψης ο Rodrigo έμεινε πιστός στις ισπανικές του ρίζες. Έχοντας από τη φύση του μία αξιοσημείωτη μελωδική επινοητικότητα δεν συμπορεύτηκε με την πρωτοπορία της εποχής του αλλά υιοθέτησε ένα ιδίωμα “νέο-παραδοσιακό”, όπως ο ίδιος το χαρακτήριζε. Σολίστ είναι ο κιθαρίστας Ιωάννης Ανδρόνογλου.
Η συναυλία θα συνεχιστεί με τους Χορούς (Danse sacree et danse profane) για άρπα και ορχήστρα εγχόρδων του Claude Debussy. Το 1897 ο μουσικός οίκος κατασκευής πιάνων και αρπών “Pleyel” επινόησε ένα νέο τύπο άρπας, με χορδές για κάθε ημιτόνιο, και την ονόμασε “χρωματική” άρπα. Στο πλαίσιο προώθησής της ο Pleyel παρήγγειλε το 1903 στον Debussy να συνθέσει ένα έργο για αυτή, που θα αναδείκνυε τις δυνατότητές της. Ο συνθέτης ανταποκρίθηκε στο αίτημα με τους δύο Χορούς, που παρά το γεγονός ότι η χρωματική άρπα σύντομα παραγκωνίστηκε, κατόρθωσαν να παραμείνουν στο ρεπερτόριο της άρπας, αφού –πέραν της αδιαμφισβήτητης μουσικής τους αξίας- μπορούν κάλλιστα να παιχτούν και από την καθιερωμένη άρπα με πεντάλ. Σολίστ είναι η αρπίστα Αναστασία Μακροπούλου.
Τέλος, η συναυλία θα κλείσει με τη Γαλάζια Ραψωδία για πιάνο και ορχήστρα του George Gershwin. Η έμπνευση των βασικών θεμάτων και της γενικής μορφής του έργου έγινε κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του νεαρού τότε συνθέτη προς τη Βοστόνη με τρένο. Ο αρχικός τίτλος του έργου ήταν “Αμερικάνικη Ραψωδία” αλλά άλλαξε μετά από πρόταση του αδελφού του συνθέτη, Ira Gershwin. Το γοητευτικότατο αυτό έργο, που υφολογικά συνδυάζει το ιδίωμα της τζαζ με τη συμφωνική μουσική, αποτελεί –παρά τις όποιες δομικές του ατέλειες- σταθμό στην ιστορία της αμερικανικής μουσικής. Σολίστ είναι ο πιανίστας Δημήτρης Μαρίνος.