Αφιέρωμα στα 75 χρόνια του Θόδωρου Αντωνίου

Το Celebration XIII, όπως και τα περισσότερα έργα μου,  είναι ένα δεξιοτεχνικό κομμάτι που παρουσιάζει μια πλούσια παλέτα των οργάνων, τεχνικών, ηχοχρωμάτων και δραματικών κλιμακώσεων. Το έργο, με ελεύθερη φόρμα, συνδυάζει «αντιφωνικά εφέ», χρωματικές παραλλαγές, ενεργητικά και παθητικά, δραματικά, γαλήνια, ελεύθερα, αυτοσχεδιαστικά ή και αυστηρά οργανωμένα μέρη. Αν και το έργο γράφτηκε αρχικά για τους μουσικούς της ΚΟΑ, είναι αφιερωμένο στους  εκτελεστές χάλκινων και κρουστών όλων των ηλικιών.

Διπλό Κοντσέρτο για όμποε, φαγκότο και ορχήστρα (2009)

Το Διπλό Κοντσέρτο για όμποε, φαγκότο και ορχήστρα είναι το έβδομο κατά σειρά διπλό κοντσέρτο μου. Ξεκινώντας από το Κοντσερτίνο για Πιάνο και Κρουστά (1962), στη συνέχεια τα Events (Γεγονότα) Ι (1967) για Βιολί και Πιάνο, το Διπλό Κοντσέρτο για Κρουστά (1977), το Κοντσέρτο για Άρπα, Μαρίμπα και Ορχήστρα (1995), το Κοντσέρτο για 2 Πιάνα (1998) και το Κοντσέρτο για 2 Βιολιά και Ορχήστρα (2003). 

Η ιδέα για το Διπλό Κοντσέρτο Όμποε, Φαγκότο και Ορχήστρα ξεκίνησε πριν από μερικά χρόνια  όταν οι αδελφοί Οικονόμου, Γιάννης και Αλέξανδρος, ήταν μέλη της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων και συμπτωματικά ένας άλλος Οικονόμου, ο Μιχάλης Οικονόμου, ήταν και εξακολουθεί να είναι μαέστρος της Ορχήστρας. Με ιδιαίτερη χαρά μπορούμε να πραγματοποιήσουμε στην αποψινή συναυλία την πρεμιέρα του έργου με τους τρείς αυτούς θαυμάσιους εκτελεστές.  

Το Διπλό Κοντσέρτο αποτελείται από δύο μέρη τα οποία συνδέονται με ένα Ιντερλούδιο. Το πρώτο μέρος έχει αφηγηματικό χαρακτήρα προσπαθώντας να προβάλλει το μελωδικό και ελεγειακό χαρακτήρα των σόλο οργάνων. 

Το Ιντερλούδιο είναι ένα σύντομο κομμάτι που βασίζεται σε υλικό από μια μουσική, που είχα γράψει για ένα σήριαλ στην τηλεόραση, τους  Αγνοημένους σε σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαηλίδη και έχει καθαρά χαρακτήρα μουσικής δωματίου. Το τελευταίο μέρος, πέρα από τον αφηγηματικό χαρακτήρα που χαρακτηρίζει όλο το έργο, έχει ρυθμικό χαρακτήρα, συνδυάζει γρήγορα περάσματα και ασύμμετρα μέτρα και εκθέτει τις δεξιοτεχνικές ικανότητες των οργάνων.

“Προμηθέας”, Καντάτα για Βαρύτονο, αφηγητή, μικτή χορωδία και ορχήστρα (1983)

Ο Προμηθέας γράφτηκε το 1983, κατόπιν παραγγελίας του Φεστιβάλ Αθηνών (θέμα του Φεστιβάλ Αθηνών ήταν η «Προμηθεϊκή Ιδέα»). Το κείμενο της Καντάτας είναι από τον «Προμηθέα» του Αισχύλου. Ο Βαρύτονος και η Χορωδία τραγουδούν τα κείμενα στο πρωτότυπο (αρχαία ελληνικά).  Ο χαρακτήρας γενικά της μουσικής είναι επηρεασμένος από τη Βυζαντινή μουσική, ειδικά στις μελωδικές νότες που υποτονθορίζονται και κρατούνται. Το έργο είναι αφιερωμένο στον μεγάλο Έλληνα ηθοποιό Μάνο Κατράκη, (που γιόρταζε τότε τα 50 χρόνια του στη σκηνή) και στον Αλέξη Μινωτή. Η μουσική ποτέ δεν υπογραμμίζει τις λέξεις ή τις φράσεις. Ήθελα η μουσική να δημιουργήσει μόνο τη «διάσταση», τη «δραματική ατμόσφαιρα» σαν «κατάλληλο περιβάλλον» για το κείμενο. Ο Προμηθέας θα πρέπει να θεωρηθεί ένα δραματικό έργο και περιλαμβάνει πολλές από τις ιδέες και τις εμπειρίες μου από τη δουλειά μου στο θέατρο.

Η Χορωδία παίζει κρουστά, μιμείται πουλιά και λειτουργεί σαν το χορό μιας αρχαίας τραγωδίας. Το κείμενο του αφηγητή (από τον Προμηθέα του Αισχύλου) μεταφράστηκε από τον Τάσο Ρούσο.

Κοντσέρτο για κρουστά και Ορχήστρα (2007)

Το Κοντσέρτο για Κρουστά και Ορχήστρα γράφτηκε το 2007 για τον νεαρό βιρτουόζο κρουστών Θόδωρο Μιλκόβ. Αποτελείται από δύο μέρη και δανείζεται υλικό από προηγούμενό μου έργο, το Cadenza για σόλο Μαρίμπα. Όπως είναι επόμενο, το Κοντσέρτο αυτό θέλει να προβάλει τόσο τις δεξιοτεχνικές, ρυθμικές, όσο και τις ηχοχρωματικές δυνατότητες των κρουστών οργάνων. Τα κρουστά, για τα οποία έχω γράψει πολλά έργα, είναι τα «όργανα του 20ου αιώνα». Τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλο τον κόσμο, έχουν μια πολύ έντονη παρουσία σε ποικιλία αλλά και σε δεξιοτεχνικές εξελίξεις και αποτελούν συχνό «μέσο» της σύγχρονης δημιουργίας.