Elisabeth Leonskaja
Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια: "Έχω ανάγκη να κινούμαι πάντα μπροστά"
Απόσπασμα από τη συνέντευξη που παραχώρησε η Ελίζαμπετ Λεόνσκαγια στον διευθυντή του Τρίτου Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Διονύση Μαλούχο. Η συνέντευξη θα μεταδοθεί την Τρίτη 31 Οκτωβρίου στο πλαίσιο της εκπομπής του με τίτλο «Όλα τα πρωινά του Τρίτου».
Δ.Μ. Πως επιλέγετε το πρόγραμμα για ένα προσωπικό ρεσιτάλ πιάνου ;
Ε.L. Tο επιλέγω αυθόρμητα, διαισθητικά. Σε κάποια δεδομένη στιγμή μου έρχεται μία ιδέα, και μετα ελέγχω εάν αυτή ιδέα μπορεί να λειτουργήσει.
Δ.Μ. Γιατί πραγματικά διαφέρουν πολύ τα προγράμματα σας... Μπορεί να παίξετε σε ένα ρεσιτάλ πέντε διαφορετικούς σύνθετες ή τις τρεις σονατες του Σούμπερτ... είναι πολύ ενδιαφέρον.
E.L. Ξέρετε, Σχετικά με τις τρεις τελευταίες σονάτες του Σούμπερτ, που παρεμπιπτόντως είναι και ένα πολύ μεγάλο σε διάρκεια πρόγραμμα, η ιδέα μου ήταν, αφού παίζω τις τρεις τελευταίες Σονατες του Μπετόβεν, δεν θα ήταν ενδιαφέρον και συναρπαστικό να παίξω τις τρεις τελευταίες Σονάτες του Σούμπερτ;
Δ.Μ. Οπότε δεν σας ενδιαφέρει μόνο το τι θα αρέσει στο κοινό, αλλά και το τι είναι προσωπική πρόκληση και στόχος για εσάς την ίδια.
E.L. Φυσικά!
Δ.Μ. Έχει γραφτεί κατ’επανάληψη ότι το παίξιμο σας έχει κομψότητα , δεξιοτεχνία και βάθος, ότι ανοίγει νέους ορίζοντες. Αυτά είναι κατά τη γνώμη σας περισσότερο η "ρωσική σχολή", κάποια άλλη ή η "Elizabeth Leonskaja“;
E.L. Όλα μαζί! Προφανώς και αισθάνομαι φορέας της ρωσικής σχολής καθώς έχω μαθητεύσει μέσα στη ρωσική κουλτούρα. Όμως ζω εδώ και πολλά χρόνια, σχεδόν 40, στη Βιέννη, Πολύ ενδιαφέρουσα πόλη και πολύ μουσική, κατά κάποιο τρόπο το κέντρο του μουσικού κόσμου και έτσι έχω γίνει αποδέκτης πολλών ερωτήσεων και αμφισβητήσεων σχετικά με την αίσθηση του στυλ.
Δ.Μ. Έχετε δηλώσει σε συνέντευξη σας ότι το να παίζετε Μότσαρτ σας φέρνει αντιμέτωπη με πολλές αμφιβολίες και απορίες, τις οποίες ένας απλός Βιεννέζος δεν θα είχε ποτέ… Ισχύει κάτι τέτοιο πραγματικά; Ισχύει ακόμα; Ο Μότσαρτ σας δεν φαίνεται να έχει αμφιβολίες...
E.L. Πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες έχουν μιλήσει γι’ αυτό το θέμα. Έπειτα ξέρετε, εμείς οι καλλιτέχνες, είμαστε πάντοτε εν εξελίξει, ψάχνοντας για το καλύτερο. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Δ.Μ. Επίσης έχετε πει πως θα θέλετε να ξανά παίξετε Μότσαρτ, πως ότι έχετε παίξει μέχρι στιγμής ίσως δεν είναι ακριβώς αυτό που σας εκφράζει τώρα…
E.L. Θα σας πω ειλικρινά, η εμπειρία μου σήμερα, με βοηθάει πολύ. Έχω ανάγκη να κινούμαι πάντα μπροστά, χρειάζομαι συνεχώς καινούριες ιδέες, ακόμη κι αν πρόκειται για μικρές ιδέες, μετράνε πολύ.
Δ.Μ. Πως επιλέγετε το πρόγραμμα για ένα προσωπικό ρεσιτάλ πιάνου ;
Ε.L. Tο επιλέγω αυθόρμητα, διαισθητικά. Σε κάποια δεδομένη στιγμή μου έρχεται μία ιδέα, και μετα ελέγχω εάν αυτή ιδέα μπορεί να λειτουργήσει.
Δ.Μ. Γιατί πραγματικά διαφέρουν πολύ τα προγράμματα σας... Μπορεί να παίξετε σε ένα ρεσιτάλ πέντε διαφορετικούς σύνθετες ή τις τρεις σονατες του Σούμπερτ... είναι πολύ ενδιαφέρον.
E.L. Ξέρετε, Σχετικά με τις τρεις τελευταίες σονάτες του Σούμπερτ, που παρεμπιπτόντως είναι και ένα πολύ μεγάλο σε διάρκεια πρόγραμμα, η ιδέα μου ήταν, αφού παίζω τις τρεις τελευταίες Σονατες του Μπετόβεν, δεν θα ήταν ενδιαφέρον και συναρπαστικό να παίξω τις τρεις τελευταίες Σονάτες του Σούμπερτ;
Δ.Μ. Οπότε δεν σας ενδιαφέρει μόνο το τι θα αρέσει στο κοινό, αλλά και το τι είναι προσωπική πρόκληση και στόχος για εσάς την ίδια.
E.L. Φυσικά!
Δ.Μ. Έχει γραφτεί κατ’επανάληψη ότι το παίξιμο σας έχει κομψότητα , δεξιοτεχνία και βάθος, ότι ανοίγει νέους ορίζοντες. Αυτά είναι κατά τη γνώμη σας περισσότερο η "ρωσική σχολή", κάποια άλλη ή η "Elizabeth Leonskaja“;
E.L. Όλα μαζί! Προφανώς και αισθάνομαι φορέας της ρωσικής σχολής καθώς έχω μαθητεύσει μέσα στη ρωσική κουλτούρα. Όμως ζω εδώ και πολλά χρόνια, σχεδόν 40, στη Βιέννη, Πολύ ενδιαφέρουσα πόλη και πολύ μουσική, κατά κάποιο τρόπο το κέντρο του μουσικού κόσμου και έτσι έχω γίνει αποδέκτης πολλών ερωτήσεων και αμφισβητήσεων σχετικά με την αίσθηση του στυλ.
Δ.Μ. Έχετε δηλώσει σε συνέντευξη σας ότι το να παίζετε Μότσαρτ σας φέρνει αντιμέτωπη με πολλές αμφιβολίες και απορίες, τις οποίες ένας απλός Βιεννέζος δεν θα είχε ποτέ… Ισχύει κάτι τέτοιο πραγματικά; Ισχύει ακόμα; Ο Μότσαρτ σας δεν φαίνεται να έχει αμφιβολίες...
E.L. Πολλοί σπουδαίοι καλλιτέχνες έχουν μιλήσει γι’ αυτό το θέμα. Έπειτα ξέρετε, εμείς οι καλλιτέχνες, είμαστε πάντοτε εν εξελίξει, ψάχνοντας για το καλύτερο. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο.
Δ.Μ. Επίσης έχετε πει πως θα θέλετε να ξανά παίξετε Μότσαρτ, πως ότι έχετε παίξει μέχρι στιγμής ίσως δεν είναι ακριβώς αυτό που σας εκφράζει τώρα…
E.L. Θα σας πω ειλικρινά, η εμπειρία μου σήμερα, με βοηθάει πολύ. Έχω ανάγκη να κινούμαι πάντα μπροστά, χρειάζομαι συνεχώς καινούριες ιδέες, ακόμη κι αν πρόκειται για μικρές ιδέες, μετράνε πολύ.